1 Kings 17

CHAPTER 17

Elijah the Tishbite

1και είπεν Ηλίας ο Θεσβίτης ο εκ Θεσεβών της Γαλαάδ προς Αχαάβ ζη κύριος ο θεός Ισραήλ ω παρέστην ενώπιον αυτού ει έσται τα έτη ταύτα δρόσος και υετός ότι ει μη διά λόγου στόματός μου 2και εγένετο ρήμα κυρίου προς Ηλίαν 3πορεύου εντεύθεν κατά ανατολάς και κρύβηθι εν τω χειμάρρω Χέριθ τω επί πρόσωπον του Ιορδάνου 4και έσται εκ του χειμάρρου πιέσαι ύδωρ και τοις κόραξιν εντελούμαι του διατρέφειν σε εκεί 5και επορεύθη και εποίησεν Ηλίας κατά το ρήμα κυρίου και εκάθισεν εν τω χειμάρρω Χερίθ επί προσώπου του Ιορδάνου 6και οι κόρακες έφερον αυτώ άρτους και κρέας τοπρωϊ και άρτους και κρέας το δείλης και εκ του χειμάρρου έπινεν ύδωρ 7και εγένετο μεθ΄ ημέρας και εξηράνθη ο χειμάρρους ότι ουκ εγένετο υετός επί την γην 8και εγένετο ρήμα κυρίου προς Ηλίαν λέγον 9ανάστηθι και πορεύου εις Σαρέπτα της Σιδώνος και κατοικήσεις εκεί ιδού εντέταλμαι εκεί γυναικί χήρα του διατρέφειν σε

Elijha and the Widow of Sarepta

10και ανέστη και επορεύθη εις Σαρέπτα και ήλθεν εις τον πυλώνα της πόλεως και ιδού εκεί γυνή χήρα συνέλεγε ξύλα και εβόησεν οπίσω αυτής Ηλίας και είπεν αυτή λάβε δη μοι ολίγον ύδωρ εις άγγος και πίομαι 11και επορεύθη λαβείν και εβόησεν οπίσω αυτής Ηλίας και είπεν αυτή λήψη δη μοι ψωμόν άρτου εν τη χειρί σου και φάγομαι 12και είπεν η γυνή ζη κύριος ο θεός σου ει έστι μοι εγκρυφίας αλλ΄ η όσον δράξ αλεύρου εν τη υδρία και ολίγον έλαιον εν τω καψάκη και ιδού εγώ συλλέξω δύο ξυλάρια και εισελεύσομαι και ποιήσω αυτό εμαυτή και τοις τέκνοις μου και φαγόμεθα και αποθανούμεθα 13και είπε προς αυτή Ηλίας θάρσει είσελθε και ποίησον κατά το ρήμα σου αλλά ποίησόν μοι εκείθεν εγκρυφίαν μικρόν εν πρώτοις και εξοίσεις μοι εαυτή δε ποιήσεις και τοις τέκνοις σου επ΄ εσχάτω 14ότι τάδε λέγει κύριος ο θεός Ισραήλ η υδρία του αλεύρου ουκ εκλείψει και ο καψάκης του ελαίου ουκ ελαττονήσει έως ημέρας του δούναι τον κύριον τον υετόν επί την γην 15και επορεύθη η γυνή και εποίησε κατά το ρήμα Ηλίου και έδωκεν αυτώ και ήσθιεν αυτός και αυτή και τα τέκνα αυτής 16και η υδρία του αλεύρου ουκ εξέλιπε και ο καψάκης του ελαίου ουκ ηλαττονήθη κατά το ρήμα κυρίου ο ελάλησεν εν χειρί Ηλίου 17και εγένετο μετά ταύτα και ηρρώστησεν ο υιός της γυναικός της κυρίας του οίκου και ην η αρρωστία αυτού κραταιά σφόδρα έως ου ουχ υπελείφθη εν αυτώ πνεύμα 18και είπε προς Ηλίαν τι εμοί και σοι άνθρωπε του θεού εισήλθες προς με του αναμνήσαι τας αδικίας μου και θανατώσαι τον υιόν μου

Elijah Raises the Widow's Son to Life

19και είπεν Ηλίας προς την γυναίκα δος μοι τον υιόν σου και έλαβεν αυτόν εκ του κόλπου αυτής και ανήνεγκεν αυτόν εις το υπερώον εν ω αυτός εκάθητο εκεί και εκοίμισεν αυτόν επί την κλίνην αυτού 20και ανεβόησεν Ηλίας προς κύριον και είπεν κύριε ο θεός μου και γε την χήραν μεθ΄ ης εγώ κατοικώ μετ΄ αυτής συ κεκάκωκας του θανατώσαι τον υιόν αυτής 21και ενεφύσησε τω παιδαρίω τρις και επεκαλέσατο τον κύριον και είπε κύριε ο θεός μου επιστραφήτω δη η ψυχή του παιδαρίου τούτου εις αυτό 22και εγένετο ούτως και επεστράφη η ψυχή του παιδαρίου εις αυτό και ανεβόησε το παιδάριον 23και κατήγαγεν αυτό από του υπερώου εις τον οίκον και έδωκεν αυτό τη μητρί αυτού και είπεν Ηλίας βλέπε ζη ο υιός σου 24και είπεν η γυνή προς Ηλίαν ιδού έγνωκα ότι άνθρωπος του θεού ει συ και ρήμα κυρίου εν τω στόματί σου αληθινόν
Copyright information for ABGk